En zo in een handomdraai ben je weer op Borteldonk om het wegseizoen 2024 af te sluiten, wat in maart begon met trainingswedstrijden op het Moleneind in Breda. Je hoopt als renner altijd dat je in stijl kunt afsluiten, om later in de winter tevreden terug te kunnen kijken op dit wielerjaar. Wie dat in ieder geval kunnen zijn Chris Maas (50+), Roy Steuten (50-) en Hein Biemans (Amateurs). Zij waren de winnaars deze dag. Nadat de speaker voor elke wedstrijd de organisators van de koersen, de vele vrijwilligers, de EHBO en de verkeersregelaars had bedankt, door de renners uit te nodigen hiervoor te applaudisseren en hun dan namens alle organisators ook te bedanken voor de deelname hieraan, gingen we van start. De stichting Sportfrinten, onder leiding van Freddy Aarts, had voor elke wedstrijd een mooi prijspakket, leidersprijs en prachtige bloemen geregeld.
Cat. 50+:
Het rennersveld was niet echt groot, met 21 starters, maar wat later bleek waren het wel de mannen die bijna alle koersen gereden hadden dit jaar. Leuk, die trouwe deelname! In het begin van de koers was het Frank Vanassche die duidelijk zin had in de leidersprijs, hij pakte zomaar vier punten bij de eerste vijf doorkomsten. Halverwege koers waren het Guido Vermeiren, Eddy Vermeiren, Edgar van Meer en Jonny van der Klooster die zich losrukten uit het peloton. Guido pakte op dat moment ook vier doorkomsten als eerste en kwam op gelijke hoogte met Frank in de stand. Hierdoor kwam Guido in het bezit van die leidersprijs, daar niemand anders in de buurt kwam van Frank en Guido. Met het ingaan van de laatste ronde zagen wij plots drie andere mannen wegrijden, met wereldkampioen Chris Maas, Guy Smet en Roy Bogaert. Zij vulde het podium in deze volgorde, daar Chris net wat sterker in de sprint was dan Guy. Roy was al helemaal blij dat hij erbij stond, zo sprak hij. Eddy Vermeiren won de pelotonsprint, voor Marcel Lambregts.
Het 60+ podium was voor Chris Maas, Eddy Vermeiren en Ron Veeke. De eerste dame was Ilona van Wezel.
Cat. 50-:
Hier hadden we wel een mooi peloton van 46 renners aan de start. De eerste vijf ronden was een kopie van de voorgaande wedstrijd; Jacob de Roo pakte ook vijf punten achter elkaar en pakte dat later door en kwam zo in het bezit van de leidersprijs. Na zes ronden was er een kopgroep ontstaan met Kristof Onincx, Roy Steuten, Paul van Loon, Davey Jansen en Stef Anthonissen maar helaas, dat feestje ging niet door. Deze vijf renners werden weer tot de orde geroepen en vervolgens moesten we wachten tot op vier ronden van het einde. Daar kozen Jacob de Roo, Thalon van Keer, Kristof Onincx, Roy Steuten, Ben Coremans, Dennis Mijnsbergen en Paul Suykerbuijk het hazenpad. Zij bouwden gezamenlijk de voorsprong uit tot ruim vijftig seconden, dus de winnaar zat van voren.
In een pittige lange sprint was het overduidelijk Roy Steuten die met een enorme krachtsprint de wedstrijd won, voor Paul Suykerbuijk (die toegaf te snel op kop te zijn gekomen na de laatste bocht) en voor Dennis Mijnsbergen (toch ook niet de traagste). Helaas was er een valpartij te betreuren in het peloton net voor het ingaan van de laatste bocht, wij hopen en wensen dat iedereen die daarbij betrokken was snel herstelt.
Cat. Amateurs:
Met 25 renners was het een redelijk bezette koers, maar dat kan natuurlijk altijd beter. De mannen hadden er zin in, want de gashendel ging direct open en zo hadden we de eerste doorkomst al zeven leiders. Maar dat duurde niet lang. Na vier ronden zagen we een aanval van Joeri Lambrechts, Mischa Beks en Nol van Loon, maar ook dit feestje ging niet door. Dan weer een poging van Jip Damen en Rino Sprangers, waar later nog twaalf renners bij aansluiten. Op het moment dat wederom Jip en Hein Biemans weer een aanval doen vanuit de kopgroep, zien we Germon Peeters en Kevin Aernouts als enige twee nog aansluiten vanuit het resterende peloton, knap gedaan zeggen wij dan.
Dat Jip en Hein goed samenwerkten was duidelijk te zien, zij vergrootten hun voorsprong op de achtervolgers, waar Martijn Alberts veel werk opknapte. Nu dachten wij dat het resterende plukje renners achteraan wel klaar was met de koers, maar deze kleppers kwamen toch nog mooi terug bij de achtervolgers en de strijd om plaats drie lag toen weer helemaal open.
Hein was op dit moment toch wel de sterke motor van de twee koplopers, want hij pakte zomaar vier doorkomsten als eerste voor de leidersprijs mee, daarbij had hij ook al een punt gescoord in het begin van de wedstrijd dus was de leidersprijs voor hem. Ook de sprint voor de overwinning was overduidelijk voor Hein, hij was sneller en sterker dan Jip. De pelotonssprint voor de derde plaats was een makkie voor de snelle Sam Cordy.
Voor de volledige uitslag verwijs ik u graag naar Mylaps, via de link op onze website onder het kopje Wedstrijden/Uitslagen.
De BWF dankt eenieder die ons een warm hart toedraagt en we kijken nu al uit naar het volgend jaar en hopen dan weer vele renners te verwelkomen.
